Ruiny kościoła ewangelickiego znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie drogi Gołdap-Filipów-Suwałki, w centrum miejscowości, na zadrzewionym wzniesieniu przy wschodnim brzegu jeziora Mieruńskiego Wielkiego.
Jest to kościół gotycki, wielokrotnie przebudowywany, z akcentem niderlandzkiego klasycyzmu. Ma on plan prostokąta z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Na osi od południowo-zachodniej przylega wieża na planie kwadratu. Od strony północno-zachodniej znajdują się loża kolatorska i kruchta, obie o analogicznych rzutach. Obiekt jest murowany z cegły i kamienia polnego, tynkowany.
Najlepiej zachowana jest trójkondygnacyjna wieża, kondygnacje wydzielone fryzem płycinowym, między nim blendy, na osi ostrołukowy portal flankowany dwoma półkolistymi niszami, nad portalem rozglifiony otwór okienny zamknięty łukiem odcinkowym. Pierwotnie kościół był przykryty dachem namiotowym, a nawa główna dwuspadowym.
O miejscowości Mieruniszki
Mieruniszki to wieś położona w dawnym państwie zakonnym, która została wymieniona w traktacie mełneńskim między Krzyżakami a Jagiełłą z 1422 roku. Traktat ten wyznaczył granicę krzyżacko-litewską ok 1 km na wschód od wsi. Pomimo wielu zmian geopolitycznych, Mieruniszki utrzymały swoją pozycję aż do 1945 roku. Wzmianki o kościele ewangelickim w Mieruniszkach pochodzą z 1545 roku. Kościół został zniszczony przez Tatarów w 1656 roku, ale został odbudowany w 1710 roku. Kościół z 1710 roku posiada czworoboczną wieżę, barokowy ołtarz z początków XVIII wieku, takąż kazalnicę oraz kilka starych płaskorzeźb. Wiatrowskaz (chorągiewka w zwieńczeniu wieży) został ufundowany w 1760 roku. Ołtarz w stylu tzw. gdańskiego baroku został wykonany w Olecku. Podczas I wojny światowej w kościele umieszczono sortownię poczty polowej. Niestety, kościół został zniszczony podczas II wojny światowej (w rocznicę 400. lecia istnienia parafii ewangelickiej) i nie został odbudowany. W 1992 roku obiekt został przekazany Kurii Biskupiej w Olsztynie uchwałą Rady Gminy.
