Wigierski Park Narodowy, wyjątkowa perła w koronie polskiej przyrody, jest miejscem, gdzie natura maluje obrazy niepowtarzalnej urody. Rozpościerający się na terenie Pojezierza Wschodniosuwalskiego park kryje w sobie skarby pozostałe po ostatnim zlodowaceniu, prezentując krajobraz bogaty w malownicze formacje terenowe.
Kiedy przekroczysz granice parku, zauważysz, że północna część jeziora Wigry jest niczym galeria natury, w której eksponowane są rzeźby terenowe ukształtowane przez lodowiec. Pagórkowaty teren, poprzecinany przez moreny, kemy i ozy, tworzy krajobraz, który przyciąga wzrok swoją wyjątkowością. Rynny rzeczne i strumieniowe dodają tej mozaice jeszcze więcej niuansów.
Natomiast południe parku, zaliczane do Równiny Augustowskiej, oferuje odmienny, lecz równie fascynujący obraz. Tutaj teren staje się bardziej łagodny, miejscami nawet płaski, co stanowi kontrast do północnych pagórków.
Niezaprzeczalnym skarbem Wigierskiego Parku Narodowego jest jego wodny świat. Park chroni przeszło 40 jezior, z których największym i zarazem najbardziej charakterystycznym jest jezioro Wigry. Ta perła wodna, będąca dumą nie tylko parku, ale i całego województwa podlaskiego, zachwyca swoją powierzchnią przekraczającą 2 tys. ha oraz głębokością sięgającą 73 m. Co ciekawe, Wigry wyróżniają się na tle innych jezior w Polsce unikalną, krętą linią brzegową, urozmaiconą wyspami, zatokami oraz podwodnymi wzniesieniami, tworząc krajobraz niczym z bajki.
Ekosystem Wigierskiego Parku Narodowego to skomplikowana sieć, w której każdy element jest niezastąpiony. Mozaikowy charakter gleb, różnorodność ekosystemów leśnych, wodnych i torfowiskowych tworzy mozaikę życia, której złożoność i piękno nie przestają zadziwiać i inspirować odwiedzających. Odkrywanie tego unikatowego miejsca to prawdziwa przygoda, pozwalająca zrozumieć, jak cenna i krucha jest natura, którą mamy obowiązek chronić dla przyszłych pokoleń.
Suchary w Wigierskim Parku Narodowym
Suchary otoczone są specyficznym krajobrazem, gdzie często dominują martwe drzewa, tworząc scenerię jak z innego świata. Charakteryzują się one dystroficzną naturą, co oznacza, że woda w nich jest uboga w niektóre pierwiastki i związki chemiczne, które są kluczowe dla życia wielu organizmów. To sprawia, że woda w sucharach ma kwaśny odczyn i charakterystyczne brunatne zabarwienie, nadając im jeszcze bardziej tajemniczy charakter.
Te nietypowe zbiorniki wodne są świadkami ostatniego zlodowacenia, powstałe w wyniku topnienia tzw. brył martwego lodu. Ich forma i kształt są regularne, a linia brzegowa mało zróżnicowana. Suchary znajdują się głównie na terenach zalesionych i bezodpływowych, co dodatkowo podkreśla ich odosobniony i dziewiczy charakter.
Roślinność w Wigierskim Parku Narodowym
Wigierski Park Narodowy to prawdziwy raj dla miłośników przyrody, szczycący się niezwykle bogatą i zróżnicowaną szatą roślinną. Park jest domem dla imponującej liczby blisko tysiąca gatunków roślin naczyniowych, wśród których znajdują się zarówno powszechnie znane, jak i te rzadsze, delikatnie tkwiące na granicy przetrwania. Aż 86 z nich objętych jest ochroną ścisłą, a 76 zaszczyconych zostało miejscem w polskiej czerwonej księdze roślin, świadcząc o ich wyjątkowości i potrzebie zachowania dla przyszłych pokoleń.
Wśród zielonego bogactwa parku, szczególne wyróżnienie zasługują storczyki. Z pięćdziesięciu gatunków obecnych w Polsce, aż dwadzieścia dwa wybrały okolice Wigier na swoje naturalne sanktuarium. Drzewostan parku dominują głównie wspaniałe sosny i świerki, a północna część obszaru wita odwiedzających majestatycznymi dębami, lipami, olszami, modrzewiami i jesionami, tworząc lasy, które są skarbem natury.
Ale roślinność to tylko część bogactwa parku. Fauna tego obszaru jest równie imponująca. Na terenie parku żyje około 3 tys. gatunków zwierząt, w tym ponad 300 gatunków kręgowców. 59 z nich to gatunki, które znalazły swoje miejsce w polskiej czerwonej księdze zwierząt, co świadczy o ich wyjątkowości i potrzebie ochrony.
Zwiedzanie Wigierskiego Parku Narodowego
Wigierski Park Narodowy, z myślą o dostępności i komforcie wszystkich swoich gości, dynamicznie adaptuje infrastrukturę. W ostatnich latach, park zainwestował w szereg udogodnień, które umożliwiają osobom z niepełnosprawnościami swobodne odkrywanie jego uroków. Specjalnie przystosowane odcinki szlaków turystycznych, jak również udogodnienia w postaci miejsc widokowych, infrastruktury sanitarnej, czy punktów ładowania wózków elektrycznych, gwarantują, że każdy turysta, niezależnie od swoich potrzeb, może cieszyć się pięknem parku.
Przyroda jest niezwykle zróżnicowana i bogata. Obfituje w prawie tysiąc gatunków roślin naczyniowych, w tym wiele unikalnych i podlegających ochronie, co podkreśla wyjątkowość tego miejsca. Storczyki, z 22 gatunkami rosnącymi nad Wigrami, są jednym z przyrodniczych klejnotów parku. Lasy, z dominacją sosny i świerka, oraz obecnością dębów, lip, olsz, modrzewi i jesionów w północnej części parku, stanowią enklawę dzikości i naturalnego piękna.
Fauna parku równie mocno imponuje swoją różnorodnością, oferując schronienie dla około 3 tys. gatunków zwierząt. Symbolem parku jest bóbr, ale teren ten zamieszkują również jelenie, sarny, łosie, dziki i borsuki, a także rzadziej spotykane rysie i wilki. Obecność licznych gatunków ryb, gadów, płazów i ptaków dodatkowo wzbogaca ekosystem parku.
Dla tych, którzy pragną rozpocząć swoją przygodę z parkiem, idealnym punktem startowym jest siedziba dyrekcji oraz Centrum Informacji Turystycznej w Krzywem. Te obiekty zostały w pełni dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, oferując nie tylko dostęp do informacji, ale i możliwość zwiedzenia wystawy „Nad Wigrami”.